W CIENIU DRZEW. PIERWSZA WIOSNA | Blog o książkach dla dzieci

W CIENIU DRZEW

PIERWSZA WIOSNA

Seria W cieniu drzew doczekała się właśnie tomiku wiosennego i tym samym zamknął się cykl pór roku w tych świetnie zilustrowanych komiksach. Ze stopki redakcyjnej części numer cztery dowiadujemy się, że autor, tworząc te cztery zeszyty, chciał złożyć hołd filmom rysunkowym Disneya. Udało mu się to wybornie! Czytelnik bez trudu może sobie wyobrazić kolejne kadry i postaci w ruchu. Cała seria wyglądałaby świetnie na srebrnym ekranie. Mimika bohaterów, komizm sytuacyjny, mnogość szczegółów i fantastycznie uchwycona dynamika kolejnych scen sprawiają, że lektura W cieniu drzew to czysta przyjemność.

Wiosna przywołuje pozytywne skojarzenia, prawda? Zapewne tak myślał na początku tata dzik, gdy razem ze swoim małym synkiem wyszedł z domu na spacer. Zbieranie kwiatów dla mamy szybko przeobraziło się jednak w batalię z alergią. Znacie to, drodzy rodzice? Mały dziczek kicha od nadmiaru kwiatów, zielony katar jest już prawie wszędzie, a tata stara się, jak może, żeby uspokoić płaczącego synka. Akcja pt. „Rozweselanie” kończy się jednak fatalnie dla dużego dzika. Na dodatek maluch wznawia kichający koncert. Wyjście na zewnątrz zaczyna kojarzyć się dziczkowi z nieprzyjemnych kichaniem i katarem, a tata próbuje dzielnie opanować sytuację.

Rozczuliła mnie scena z deszczem, rozbawiły kadry ukazujące późniejsze konsekwencje zbierania kwiatów podczas ulewy. Jednak najbardziej poruszająca jest dla mnie jedna z ostatnich scen, która tłumaczy, dlaczego tata koniecznie chciał zebrać kwiaty dla mamy. Radość miesza się tu ze smutkiem. Śmiech ze łzami. Ulotność chwili ściera się z tym co niezmienne. Jak w życiu. Okazuje się bowiem, że dni płynące w cieniu drzew są bardzo podobne do tych, które przeżywamy również my sami. Całą serię gorąco polecamy!

Recenzje poprzednich tomików znajdziecie tu, tu i tu.