IGNACY JAN I JEGO PLAN

CZYLI JAK PADEREWSKI WYGRAŁ NIEPODLEGŁOŚĆ NA FORTEPIANIE

Poznajcie historię niezwykłego chłopca. Dzięki swojemu talentowi i wyjątkowej konsekwencji w podejmowanych działaniach, zawędrował on z maleńkiej Kuryłówki na Ukrainie aż na sale koncertowe w Stanach Zjednoczonych. Jego zamiłowanie do gry na fortepianie było wielkie, ale jeszcze większa była chęć przywrócenia ukochanego kraju na mapę Europy. Czy grając koncert można przyczynić się do odzyskania niepodległości państwa? Można. Przekonacie się o tym sięgając po wierszowaną książeczkę Ignacy Jan i jego plan.

Mały Ignacy marzy o tym, aby zostać sławnym pianistą. Lecz kolejni nauczyciele nie wierzą w chłopca, starają się podciąć mu skrzydła już na starcie. Na szczęście Ignaś ma na siebie plan. Ma również ukochanego tatę, który w niego wierzy najmocniej na świecie. Talent, upór, konsekwencja, ćwiczenia, a także spotkani po drodze życzliwi ludzie robią swoje. Dorosły Ignacy Jan Paderewski realizuje marzenie z dzieciństwa. Jeździ po świecie, koncertuje, ale przede wszystkim staje się wielkim orędownikiem sprawy polskiej. Z prezydentem Stanów Zjednoczonych, Woodrowem Wilsonem, rozmawia o odzyskaniu niepodległości swojego kraju. W jaki sposób udało się doprowadzić do takiego spotkania? To proste, choć droga do takiego etapu wcale nie była łatwa. Po zachwycających występach „każdy z pomocą chciał przyjść pianiście”. I jeszcze:

„Dla polityków grał, żeby potem

móc do nich wrócić ze swym kłopotem”.

Zachwyceni słuchacze tak bardzo cenili mistrza, że nie mogli być obojętni na los jego samego oraz ojczyzny, o której tak często im mówił. Dyplomatyczne i muzyczne zdolności Ignacego doprowadziły do momentu, w którym Polska, na mocy traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową, wróciła na mapę Europy. Słynny punkt trzynasty tego porozumienia zapewne nie ujrzałby światła dziennego, gdyby nie Ignacy Jan Paderewski. Marzenie małego chłopca o sławie i grze na fortepianie zostało zrealizowane z jeszcze większym rozmachem, niż można było przypuszczać.

W niewielkiej, kwadratowej książeczce, wydanej przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, zmieściła się nie tylko wierszowana opowieść o Ignacym Janie Paderewskim, stworzona przez Katarzynę Huzar-Czub. Znalazło się również sporo miejsca na wyraziste, przyciągające wzrok ilustracje autorstwa Zosi Dzierżawskiej. Charakterystyczna, lubiana przez nas kreska nie jest dodatkiem do tekstu, lecz stanowi równorzędny element całej publikacji. W historii Ignacego kryje się także spora dawka motywacji dla każdego czytelnika (nie tylko tego małego). Jeśli ma się jakiś plan lub marzenie – trzeba wziąć się do pracy. Nie można przejmować się tym, co powiedzą inni. Wiadomo – nie jest to łatwe zadanie. Wymaga wysiłku i wiary w siebie, ale – mimo wszelkich potknięć i pesymistycznych głosów z zewnątrz – trzeba powtarzać sobie: „Dam radę!” i przeć do przodu. Tak jak Ignacy. Trzymam kciuki za Was, za nas, a książeczkę gorąco polecam.