TRU. LOVE STORY | Blog o książkach dla dzieci

TRU

LOVE STORY

„Czy jest cokolwiek ważniejszego od życia i miłości” – pyta zajączek Tru, bohater dwóch książek autorstwa Barbary Kosmowskiej, mistrzowsko zilustrowanych przez Emilię Dziubak. To podsumowanie, wpisane do zeszytu młodego wynalazcy, idealnie streszcza Tru. Love story – drugą część przygód mieszkańców Koniczyn Dolnych. Znalazło się tu miejsce na prawdziwe historie miłosne wplecione w szereg wynalazków ulepszających zajęcze życie.

Po krótkim etapie zachłyśnięcia się sławą słynnego wynalazcy, na zajączka Tru spływa opamiętanie – w dużej mierze dzięki mamie i niezrównanemu nauczycielowi zajęć praktycznych, panu Złotej Łapie. Bierze się do pracy i od razu wymyśla sprzęt, który jest w stanie przeprowadzić rewolucję w niejednej kuchni. Wszystko relacjonuje czytelnikom w swoim pamiętniku, w którym pojawiają się opisy wynalazków, spora dawka filozoficznych uwag oraz galeria obrazków z życia w dzielnicy Emigrantów. Przez Koniczyny Dolne przetacza się „tajfun” nienawiści i nietolerancji, a Tru, który nigdy nie ocenia nikogo na podstawie koloru futra, przedstawia nam skutki tego zdarzenia oraz kulisy akcji „Emigrant potrafi” z pierogami w roli głównej. Całego świata nie da się zmienić. Można natomiast spróbować pomóc komuś z najbliższego otoczenia. Dzięki rewelacyjnemu Zbijaczowi Zajęczego Zaniedbania (ZZZ) pewien „skromny” (jedna z gier słownych prowadzonych z gwarą myśliwską) zając staje się prawdziwym sportowcem.

Love story zatacza szerokie kręgi i nie omija nawet naszego wynalazcy. To miłość sprawia, że Tru konstruuje Dopełniacz Utrwalający Piękno Absolutne, rzecz przydatną płci pięknej, choć absolutnie nienadającą się do zapisu w skrócie. Porywy serca powodują również, że w domu Tru pojawiają się coraz częściej odgrzewane klopsy. Wątki love story przeplatane są opowieścią o fantastycznym wynalazku, który pomaga dzieciom z dzielnicy Emigrantów przejść przez sezon przeziębień „suchą łapką”. Okres świąteczny przynosi kolejne zmiany w Koniczynach Dolnych. Wszystko za sprawą Tru, którego empatia i wielkie serce odmieniają życie niejednego zająca.

Obydwie części zostały koncertowo zilustrowane przez Emilię Dziubak. Poszczególne obrazy przyciągają wzrok, wprawiają w zachwyt nad malarskim rozmachem, stopniem szczegółowości, ogromem pracy włożonej w szatę graficzną tych publikacji. Ilustracje wyglądają jak płótna, które zostały co dopiero ściągnięte ze sztalug i w magiczny sposób zakomponowane w płynącą między nimi opowieść.

Polecam Wam gorąco te dwie książki. To nie tylko historyjki o małym wynalazcy, lecz także świetna lekcja na temat relacji rodzinnych, społecznych, najważniejszych wartości. Cała opowieść została osadzona w zaskakująco współczesnych, zajęczych realiach. Między grą w Dixit a „Zajobukiem” rozgrywa się prawdziwe życie pełne radosnych chwil, wzruszeń, filozoficznych rozważań i ponadczasowych prawd.